“Dat vind je zeker wel geil, hè?”
Met die woorden legde hij zijn hand op mijn keel.
Ik duwde zijn hand weg en zei: “Nee, dat vind ik niet geil. Sterker nog, ik ben hier absoluut niet van gediend.”
Een half jaar geleden gebeurde dit voor het eerst, in een kroeg. Na een tijdje kletsen legde iemand zijn hand op mijn keel en maakte die opmerking. Voor mij was het gesprek direct afgelopen.
Geloof het of niet, afgelopen weekend gebeurde het weer. Een andere persoon, dezelfde kroeg, hetzelfde bizarre gedrag.
Ik reageerde op dezelfde manier. Zijn antwoord? “Sorry, iedereen waarbij ik dit tot nu toe heb gedaan vond dit leuk. Jij bent echt een uitzondering.”
Mijn reactie: “Dat kan me niets schelen. Sterker nog, ik geloof niet dat ik een uitzondering ben.”
Deze ervaringen hebben me aan het denken gezet, zeker na gesprekken met mijn klanten over het aangeven van grenzen. Wat me opvalt: wanneer iemand over onze grenzen gaat, vallen we vaak stil, blokkeren we, of lachen we het weg. Dat geldt niet voor iedereen, maar wel voor mensen die niet geleerd hebben hoe ze hun grenzen kunnen bewaken of die door eerdere ervaringen nog steeds in een overlevingsstand zitten.
Wat gebeurt er in zo’n situatie? Wat deed ik zelf een paar jaar geleden, voordat ik stevig in mijn schoenen stond?
Onveiligheid. Dat is het woord.
Als iemand zich onveilig voelt, schiet diegene vaak in de pleasestand. Waarom?
Omdat confrontatie op dat moment niet veilig voelt. Dus laten we ‘gewenst gedrag’ zien in de hoop dat de situatie snel voorbij is.
Dit besef maakt me verdrietig. Want hoe kan het dat dit soort gedrag “normaal” lijkt te worden gevonden? Misschien ben ik naïef, maar ik weiger te geloven dat de meeste mensen dit prettig vinden.
Misschien in een relatie, op een moment van wederzijdse toestemming. Maar toch niet door een wildvreemde in de kroeg?
Daarom mijn oproep:
🔹 Aan iedereen die worstelt met grenzen aangeven: Je grenzen zijn waardevol en verdienen respect. Vind je het moeilijk of spannend? Zoek hulp.
🔹 Aan degenen die anderen zomaar aanraken of in ongemakkelijke situaties brengen:
Toestemming gaat niet alleen over seks of intieme delen. Je pakt iemand niet zomaar vast of brengt diegene in een onveilige situatie. Respect begint met luisteren en ruimte geven.
En voor degenen die denken: “Je zult het wel uitgelokt hebben, want je praat makkelijk over seks.”
Laat me duidelijk zijn: in beide situaties ging het gesprek helemaal niet over seks. En zelfs als iemand open en zonder schaamte over dit onderwerp praat, geeft dat niemand het recht om te grijpen wat die grijpen kan.
Nee is nee. En respect zou vanzelfsprekend moeten zijn.
