Hoe je jezelf opnieuw kunt opbouwen na een verleden van pesten

Jezelf opnieuw opbouwen na een verleden van pesten is niet makkelijk. Misschien merk je dat de gevolgen ervan nog steeds aanwezig zijn in je dagelijks leven – zelfs als volwassene. Pesten stopt helaas niet altijd na de schooltijd.

In mijn vorige blog las je over de invloed van pesten op je ontwikkeling als kind en tiener. Wanneer je in deze belangrijke levensfasen te maken krijgt met buitensluiting of vernedering, kan dat ervoor zorgen dat je nooit écht hebt ontdekt wie je bent. Je hebt jezelf misschien vooral gevormd rondom overleving: aanpassen, onzichtbaar zijn of juist vechten om gezien te worden.

Maar je verleden hoeft niet te bepalen wie je bent. Hoewel pesten diepe wonden kan achterlaten, is herstel mogelijk. Je kunt je zelfvertrouwen opbouwen, jezelf opnieuw leren waarderen en sterker in het leven staan. Maar hoe begin je daaraan? Hieronder neem ik je mee in drie essentiële stappen.

Stap 1: bewustwording

De eerste stap is erkennen hoe pesten je nog steeds beïnvloedt.

  • Zoek je constant bevestiging?
  • Vermijd je bepaalde situaties uit angst voor afwijzing?
  • Ben je geneigd om conflicten uit de weg te gaan?
 

Door hier bewust naar te kijken, kun je beginnen met verandering. Dit begint met erkennen, herkennen en accepteren

🛑 Erkennen – Je bent gepest, en dat heeft impact gehad. Dit betekent niet dat je zwak bent, maar dat je omgeving destijds onveilig was.

🔍 Herkennen – Op welke momenten speelt jouw pestverleden nog een rol in je dagelijks leven? Wanneer voel je je onzeker, klein of niet goed genoeg?

Accepteren – Je had destijds geen controle over wat er gebeurde, maar je hebt nu wél invloed op hoe je ermee omgaat. Jij bent niet verantwoordelijk voor de wonden, maar je mag ze nu zelf verzorgen.

Stap 2: doorbreken van patronen

Veel mensen die gepest zijn, ontwikkelen overlevingsstrategieën zoals pleasegedrag, perfectionisme of het vermijden van confrontaties. Deze patronen voelen misschien veilig, maar houden je onbewust gevangen.

Herken je dit?

  • Altijd ‘ja’ zeggen, ook als je eigenlijk ‘nee’ wilt zeggen.
  • Overmatig kritisch zijn op jezelf en bang zijn om fouten te maken.
  • Moeite hebben met vertrouwen en echte verbinding.
 

Dit zijn geen karaktereigenschappen, maar aangeleerde beschermingsmechanismen. Jij hebt deze patronen ontwikkeld om je veilig te voelen – en dat is begrijpelijk. Maar nu is het tijd om ze los te laten.

✨ Begin klein:

✔️ Oefen met vaker ‘nee’ zeggen.

✔️ Sta jezelf toe om fouten te maken zonder zelfkritiek.

✔️ Onderzoek je gedachten en vraag jezelf af: helpt deze gedachte mij echt?

Het loslaten van deze patronen voelt misschien eng, omdat het betekent dat je jezelf niet langer verstopt. Maar weet dat er vrijheid aan de andere kant ligt.

Stap 3: jezelf opnieuw definiëren

Je bent niet langer het kind dat gepest werd. Jij hebt nu de kans om opnieuw te ontdekken wie jij écht bent, los van de labels die je vroeger kreeg opgeplakt.

  • Welke eigenschappen heb jij, die niets met je pestverleden te maken hebben?
  • Welke gedachten over jezelf zijn belemmerend, en welke kunnen je helpen groeien?
  • Ligt jouw focus op wat je goed doet en wat je nog kunt leren? Of richt je je vooral op wat je niet kunt accepteren aan jezelf?
 

Door je blik te verleggen van overleven naar leven, kun je stap voor stap bouwen aan een sterkere, authentieke versie van jezelf.

💡 Wil jij jezelf losmaken van je verleden en werken aan een stevige basis?

In ‘De Basis voor Groei’ begeleid ik je stap voor stap in dit proces. Wil je meer weten? Plan een gratis kennismakingsgesprek in!

Ook interessant om te lezen

Zelfvertrouwen begint bij zelfacceptatie, niet bij de goedkeuring van anderen

Veel mensen zoeken hun zelfvertrouwen buiten zichzelf. We denken: “Als anderen mij aardig vinden, als ze me waarderen, bevestigen, complimenteren… dán voel ik me goed genoeg.”En eerlijk? Het geeft ook een kick, die bevestiging.Heel even voel je je groter, sterker, zekerder.Tot het volgende moment waarop iemand iets zegt wat je raakt.Of waarop je genegeerd wordt. Of je afgewezen voelt.En plots zakt je gevoel van eigenwaarde weer als een kaartenhuis in elkaar. Externe bevestiging maakt je kwetsbaarAls jouw gevoel van eigenwaarde afhankelijk is van anderen, blijf je constant op zoek.Je past je aan. Je laat jezelf kleiner lijken. Je zegt ‘ja’ waar je ‘nee’ voelt.Je lacht terwijl je eigenlijk iets heel anders ervaart.Alles om te blijven voldoen. Alles om niet afgewezen te worden.Maar elke keer dat je jezelf verlaat voor een ander, verlies je een stukje van je kracht. Wat is zelfacceptatie écht?Zelfacceptatie is niet trots zijn op je successen en

Lees verder »

Verbinding als Antwoord – Van Wijzen naar Samen

Na het verhaal van Nina, en alles wat het losmaakte, bleef er iets in mij knagen. Want er is meer. Meer dat ik zie gebeuren. Meer dat ik voel. Meer dat me raakt. Pesten is niet alleen het probleem van het slachtoffer. Het is niet alleen de verantwoordelijkheid van de school, de pester of de ouders. Het is een maatschappelijk probleem. Net als hoe er anno 2025 nog steeds wordt omgegaan met vrouwen. Met mensen. Met elkaar. We leven in een wereld waarin sommige mannen hardop zeggen dat vrouwen ondergeschikt zijn aan hen. Waar opmerkingen zoals die van Gerard Spong in de documentaire Blauwe Ballen en andere verkrachtingsmythes ons laten zien dat victim blaming nog springlevend is. Alsof de verantwoordelijkheid voor geweld bij het slachtoffer ligt. “Als vrouwen weerbaarder worden, zijn er minder verkrachtingen.” Serieus? En we kennen datzelfde patroon bij pesten: “Je bent ook zo gevoelig.”“Je moet een dikkere

Lees verder »